|
Pazartesi | 1048 |
Salı | 1228 |
Çarşamba | 2094 |
Perşembe | 1611 |
Cuma | 1998 |
Cumartesi | 1799 |
Pazar | 2180 |
Toplam: | 3417592 |
En Çok: | 4412 |
|
|
|
|
Bu bölümde Dostların yeni çıkan kitapları tanıtılacaktır.* Şiir Harmanı - Mazlum Zengin * Ağıttan Umuda - Mazlum Zengin * Çal Gayri - Aliye Budak * Varsın Burkulan yüreğim olsun - Aliye Budak |
|
|
|
|
|
|
|
Annem-Annelerimiz
ANNEM- ANNELERİMİZ Karnında dokuz ay taşırken benisen kanınla besleyerek can, veren annem.Bir ana kucağı özlemi duyupdoğmuşumsenin şefkatinle şefkatli ellerinde.İlk defa tenini okşayıpsütünden emmişim huzurla anam.Çocuğuna yanık bağrını açancan suyuna değer şefkatin annem. Uyutur bir ninniyle sesin ve usulca öpüşündesıcacık nefesin uyutur.Hem fedakar, hem cefakar yürektederin uykularını böldüğümden uykusuz gecelerin sebebi bendim. Anlatılmaz verdiğin emekler bize.Yıkaman, sıcacık sarıp, sarmalamanve kundaklaman öpüp yüzümü.Kırıp dökmemize gülüp geçerdin. Bizi tehlikelerden kurtarmantutup ellerimizden kaldırıp. Yüreğin dayanmazdı düşmemize.Bir boynuma sarılışına hasretimve birde yüzümde gezdirmene ellerini.Ben ilk gülmeyi senden öğrenmişim anneİlk emeklemeyi,ayakta durmayı. İlk anne, baba demeyiVe ilk soru sormayımasallarınla büyürken.Bu günlere kolay gelmedik anne.Kuruyken yeşeren bir ağaç gibiseni görmek bile beslerdi beni.Gülüşün sabırdı, gülüşün kederher şeyde acılar sana düşerdi.Sözlerin teselli bütün dertlere.İlacımdı saçlarımı okşaman.Derdimizde sabrın tükenmez anneSenin ellerinin değdiği her şeyodamızı doldururdu bir güneş gibi.Dertleşmeni özlüyorum anne. Birazda çekiştirmeni kim olursa.Gönlünü bir dinlendiremedin bizlerle.Bir yanın hep hasreti yaşadı,bir yanın yorgunluğunu hayatın.Resminde bir kınalı elini görsemve görsem bir kınalı saçının telini cız eder yüreğim hasretinle bil.Neleri sığdırmadın derya gibi gönlüneBayram sevincini yaşatırdın, öptüğümde eliniYollarıma bakıp geç kaldın diyesen çalardın zor günlerde kapımı.Neyin varsa paylaşırdın benimlebize kuldun bize köleydin anne Hep omzunda ağır yüktük, ağır yük.Ardımızda yıkılmayan kaleydin. Yavrum diye kucaklayıpbağrına basardın, gurbetten gelsek.Işığın geliyor sönmüş yıldızlar gibi.Gözün açık, hasret gittin oğluna.Can damlalarıydı sözlerin, hayat veren."Yavrum seni çok özledim, tütüyorsun burnumda" derdin.Bizim içinde sen öylesin anneher şey sen varsa bir anlam kazanır.Sensizlik düşmanımdır uğramasın yanımaŞiirlerim tedirgin, seni anlatamıyorum.Sen bir mihenk taşısın yaşamımın.Senin sevgin son durağı yüreğimin.Son istasyonu gönlüm, orada in.Sıcaklığın tenimde Sözlerin kulağımda kalsın.Resmin, avutmuyor beni annem. Tutamıyorum ellerinisenin karşılıksız sevgin var yaonu tadamıyorumBen sevgi sarhoşuydum sen varken.dokunulmazlığımın tadını yaşardım.Sen benim özgürlüğümün sınırıydın,sen benim günahlarımın ceza keseni.Sen benim sevaplarımdın anne,aydınlık penceremdin. Sen benim bereketimdinsen benim örfüm.Yaşamda en güzel şeyleribana layık görendin,yedirendin, tadına bile bakmadığın ne varsa.Öğütlerin ayaklarımın altında yolöğütlerin gözümün önünde bir perdebüyüklere saygı derdin, küçüklere sevgiBen onun için sayar ve severim anne.Hep senin içinde çocuktum sen affedendin. Şimdi affedenim yok. Acımasız sensiz her şeySenin varlığın umuttu, umut.Sensizlik hüznümün kaynağı şimdi.Sensizlik bir uçurum.Sensizlik yalnızlık demek.Sensizlik sevgiye acıkmak demek,bilemedim affet anne.Şimdi mezar taşlarınapişmanlıklar okunuyor dua diye.Bir rüyaya mahkum oluyor sevenlerin.Rüyalar bile terk ediyor kimi zaman sevenlerini.Bir resme mahkum oluyor bu gözler.Bir misafir gibi sessizgöz göze geliyoruz her andığımda.Sensizliğe hazırlıksız yakalandım annezaman hep hasret dokudu tezgahında.Hep gelişini düşündüm son gidişinin,umutlar boşa çıkıyor, boşa.Muson yağmurlarına benzerdi dua edişin.Bir çöl fırtınası gibiydi kızışın.Hem sıcaklığını tadardım hem acının özsuyunu. Sevgi çıkmazlarını yaşıyorum seni düşünürken.Zincirlerinden kopmuş bir halka gibi,hasretim boşlukta anne. Üstü kapalı bir gülüş dudaklarımdauykuya dalarken seni düşünüşüm.Bir girdap yaratıyorsun rüyalarımda. Yeniden keşfediyorum seni,uyanıp hayata merhaba derken.Pusuya yatmış bir canavar gibidünya telaş esi.Her gün savaşla uyanır günaydınlar.Ahh!... annem, anneler, annelerimiz.Çocuklarınız şehit olurken,en çok üzülensiniz. Tüten ocağımızda hem kordunuz, hem de duman.Yavru çığlıkları gözyaşlarındaVatanını benden çok severdin bilirim.Onun için ölmeye yollarsın vatan uğruna.Onun için doğurmadın mı beni?Ama şimdi gel gör ki anne nice evlatlarBile bile gidiyorlar dünya barışı diye ölüme.Sen mutlu olmalısın anne vatan içinHala o ölecek yürek var bende.Hala o ölecek yürek var bende.Ahmet Canbaba
Eklenme: 28-05-2008 Şair: Ahmet Canbaba Yazan: canbaba Hit: 1163 [ Geri dön | Yorum Ekle | Sevdiklerinize gönderin | Yazdırın ]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Annem-Annelerimiz Gönderen: mazlum Tarih: 2008-05-29 09:01:22 Puanım:
Güzel bir çalışma, Öperim tüm annelerin pamuk ellerinden, gül yüreklerinden. |
|
|
|
|
|
|
|
Hala hesabınız yok mu? Hemen açabilirsiniz. Kayıtlı bir kullanıcı olarak tema yönetici, yorum ayarları ve isminizle yorum gönderme gibi avantajlara sahip olacaksınız. |
|
|
|
Şu an sitede, 180 ziyaretçi ve 0 üye bulunuyor.
Henüz üye değilseniz, Buraya tıklayarak ücretsiz kayıt olabilirsiniz. |
|
|
|