Güneşin hüzünlü yüzünü gördüm
Bir gece vakti zemheride
Sohbetteydi çocuklarla, milyonlarla
Binlerce kadın ve ecelsizlerle
Kiminin göğsünde karanfiler
Kiminin yüreklerinde kirli eller vardı
Güneşin ağlayan yüzünü gördüm
Bir seher vakti Eylül sabahında
Ağlıyorlardı hep birlikte savaş makineleriyle
Ve ağlıyorlardı zalimlere, gülen yüreksizlere
Namlular sıcak, sıcacıktı
Toprağa düşen temiz karanfiller vardı
Güneşin somurtan yüzünü gördüm
Toprakları satılan bir ülke sabahında
Yüreklerde kirli eller, hançerler
Temelini kazan karanlıkları Cumhuriyet’in
Özgürlük, Hürriyet için dökülen kanlar
Ayağında çarıkla ve gebe mermi taşıyanlar vardı
Ve Güneş’in gülen yüzünü gördüm
El ele tutuşmuş Dünya insanlarıyla
Sınır, silah, savaş ve sömürüsü olmayan
Güller açmış gülen yüzlerde, gözyaşı yok
Unutmuşlar gözyaşını, acıyı, elemi ve kederi
Orada Barışla kardeşlik ve ellerinde güller vardı