.

Kendini sanatçı görüyor ahmak

Birkaç şiir ile çıkmış meydana
Kendini sanatçı görüyor ahmak
Etiketi yapmış salmış her yana
Başına bir çorap örüyor ahmak

Şiirlerden birin, video yapmış
Sesi, tonu, fonu, kaldırıp atmış
Kendine sanatçı kimliği takmış
Asfalttan şoseye yürüyor ahmak

Bir sahne resmini eklemiş nete
Şişinerek haber, salar millete
Kendide inanmaz bu alâmete
Kendi defterini dürüyor ahmak

Ustaların kemik - etin sızlattın
Dostlarının yürek, canı cızlattın
Sanatçıya gözün, diktin el attın
Topal at - kadana sürüyor ahmak

Bir - kaç ayda şair, sanatçı oldu
Pohpohlama çokça şişirme boldu
Kuytu bir köşede yazarlık buldu
Metni okuyanı, yoruyor ahmak

Burun koca, selam almaz irezil
Git-gide - çevresi yiter sersefil
Gözü Yeşilçam da, işi çetrefil
Sanatın (S) sini soruyor ahmak

Bıraksalar tepe, taklak düşecek
Kibirle kalp marşı şişti şişecek
Yakındadır helva, pişti pişecek
Sahte gülücükler veriyor ahmak

Alçakgönüllülük erdemlik firar
Karanlıktan dostlar sesiyle arar
Ambarı boşalmış kim çaldı sorar
Bir denk unu ipe, seriyor ahmak

Dağarcığı minik, hazine bomboş
Pramatür beyin, her daim sarhoş
Görüntüsü berbat her kare nahoş
Gerçek sanatçıyı, geriyor ahmak

Sözüm ortayadır, kimseye değil
Mazlum, sanatçının önünde eğil
Şaklabanlar benim gözümde*segil
Her gün doğumunda eriyor ahmak

Mazlum Zengin / 26 08 2010

* Segil - Yaramaz huylu, cüssesi küçük kimse

.