. Kendini sanatçı görüyor ahmak Birkaç şiir ile çıkmış meydana Kendini sanatçı görüyor ahmak Etiketi yapmış salmış her yana Başına bir çorap örüyor ahmak Şiirlerden birin, video yapmış Sesi, tonu, fonu, kaldırıp atmış Kendine sanatçı kimliği takmış Asfalttan şoseye yürüyor ahmak Bir sahne resmini eklemiş nete Şişinerek haber, salar millete Kendide inanmaz bu alâmete Kendi defterini dürüyor ahmak Ustaların kemik - etin sızlattın Dostlarının yürek, canı cızlattın Sanatçıya gözün, diktin el attın Topal at - kadana sürüyor ahmak Bir - kaç ayda şair, sanatçı oldu Pohpohlama çokça şişirme boldu Kuytu bir köşede yazarlık buldu Metni okuyanı, yoruyor ahmak Burun koca, selam almaz irezil Git-gide - çevresi yiter sersefil Gözü Yeşilçam da, işi çetrefil Sanatın (S) sini soruyor ahmak Bıraksalar tepe, taklak düşecek Kibirle kalp marşı şişti şişecek Yakındadır helva, pişti pişecek Sahte gülücükler veriyor ahmak Alçakgönüllülük erdemlik firar Karanlıktan dostlar sesiyle arar Ambarı boşalmış kim çaldı sorar Bir denk unu ipe, seriyor ahmak Dağarcığı minik, hazine bomboş Pramatür beyin, her daim sarhoş Görüntüsü berbat her kare nahoş Gerçek sanatçıyı, geriyor ahmak Sözüm ortayadır, kimseye değil Mazlum, sanatçının önünde eğil Şaklabanlar benim gözümde*segil Her gün doğumunda eriyor ahmak Mazlum Zengin / 26 08 2010 * Segil - Yaramaz huylu, cüssesi küçük kimse .
|