Kerbelâ Derdim her yıl artar asla azalmaz
İçimde kanayan yara Kerbelâ
Hüseyin aşkıdır yürek dayanmaz
Göz yaşım döndürür sele Kerbelâ Fırat suyu sakin akar orada…… Yetmiş iki can hedef oklara
Kafirler saf tutmuş iki arada…… Vicdanı olanlar dayanmaz buna
Yetiş Ya Ali Hüseyin darda…… Aliyel Murteza ve Fatıma Ana
Bağrımızı yakar susuz Kerbelâ.. Görmesin kan gölü olmuş Kerbelâ Güneş bile utancından saklandı
Sahra kumu al kanlarla sulandı
Feryadımız asırlardır durmadı
Andıkça derdimiz artar Kerbelâ Bir avuç insana bir ordu geldi……. Nerede Zülfikar Haydar’ın nerde
Kara yürekleri kinle bilendi......... Düşmüşüz çöldeki kor ateşlere
Şah İmam Hüseyin hakka yöneldi. İnliyor masumlar su diye diye
Dilimizde hala destan Kerbelâ……. Gönlümüzde yangın olur Kerbelâ De ki Kul Caferi bitmez acımız
Her muharrem yinelenir sancımız
Bu yolda verilmiş ikrarımız
Andıkça bilenir ruhum Kerbelâ
10.01.2008 İstanbul Cafer Temiz
.
|
