sunay Newbie
Kayıt: Oct 20, 2007 Mesajlar: 12
|
Tarih: Prş Oca 03, 2008 6:41 pm Mesaj konusu: SEVGİYE YER KALMADI |
|
|
SEVGİYE YER KALMADI
Suyu taşırmayan bir gül yaprağına her zaman yer vardır.
Bu sevgiydi ve sevgiye her zaman yer bulunurdu.
Nicedir hayatımızda sevgiye yer bulamadığımızı düşündüm.
Bir Polanya filminde Nazi dönemi anlatılıyordu.
Nazi komutanı güzel bir evi
komutanlık merkezi yapmıştı.
Evin güzel sahibesi üst kata çıkmıştı ve az görünüyordu.
Komutan bu kadına âşık olduğunu anladı
ve aralarında şöyle bir konuşma geçti:
- Madam, aşkımız beni zayıf düşürüyor.
- Hayır komutan, sevginiz sizi insan yapıyor.
İnsan ruhu da doğanın bir parçasıdır ve doğa gibi boşluk kabul etmez.
İçinde sevgiyi barındıramayan insan nefretle dolar ve insanlıktan uzaklaşır.
Nefret etmeden birine kötülük yapamazsınız.
Nefret etmeden birini öldüremezsiniz.
Nefreti içinde barındırmak isteyen insan önce kendisinden nefret etmek zorundadır.
İçinde nefreti yaşatan insan yüreğindeki sevgiyi kovmuştur.
Artık onu bulması çok zordur ve bunun ağır bedelini ödeyecektir.
Sevgisizlik ağır bir yüktür ve insan bundan
kurtulmak için çok
kötü şeyler yapar.
Acımak sevgi değildir, üstünlüğün kabulüdür.
Hoşgörü sevgi değildir, istemediğine katlanmaktır.
Bağımlılık sevgi değildir,gereksinmenin karşılanmasıdır.
Sevgi, değer vermesini bilmektir.
Sevgi,yaşama hakkını kabul etmektir.
Sevgi, varolmaktan kıvanç duymaktır.
Sevgi, birlikte olmaktan sevinç duymaktır.
Sevgi, eşitliğin duyumsanmasıdır.
Sevgi, bütün yapay ayrımların
hayattan çıkarılmasıdır.
Sevgi, bilinçtir.
Sevgi, insan olmaktır.
Sevgiyi hayatımızdan kovduk
ve yerine parayı koyduk.
Para için yaşıyoruz,
para için eğitim görüyoruz,
para için meslek ediniyoruz,
para için çalışıyoruz,
para için birbirimizi çiğniyoruz,
para için birbirimizi
aldatıyoruz,
para için savaşıyoruz.
Sevgiyi hayatımızdan kovduk ve
yerine üstün olmayı koyduk.
Sevgiyi hayatımızdan kovduk
ve nefreti içimize çağırdık.
Birbirimizden nefret ediyoruz nefretle yaşıyoruz,
nefretle çalışıyoruz, nefretle dövüşüyoruz,
nefretle öldürüyoruz.
Para, üstün olmak ve nefret etmek hayatımızı dolduruyor.
Hayatımız da savaşlarla, dünyayı yağmalamakla,
birbirimizi boğazlamakla geçiyor.
Sevginiz olmadıktan sonra daha çok paranız olsa,
daha üstün olsanız, daha çok toprağınız,
eviniz arabanız, malınız olsa ne olur?
Yaşamınızda Sevgi yoksa hiçbir şeyiniz yok demektir.
Yaşamınız yavan ve anlamsızdır..
Belki de yeniden öğrenmemiz gereken budur.
Prof.ERDAL ATABEK |
|